eigen keuzes

Bevrijd van ketens.

Verlost van schuld.

Ik zoek de wegen,

die mijn geschiedenis onthult.

Mezelf leren kennen, 

en wat goed voor me is.

Mijn keuzes erkennen,

in dalen van duisternis. 

Weg van het oordeel,

weg van de smaad.

Ik stop dan met kijken,

naar jou gelaat. 

En dan komt er licht,

aan de horizon voorbij.

Op een grens tussen ons,

helder en vrij. 

Contouren die rijzen, 

een vorm die creëert. 

Schakereningen verschijnen,

Een warmtegloed die opleeft. 

De schemering brengt, 

een afgetekend beeld,

waarin mijn eigen keuzes, 

opeens zijn versteend. 

De kleuren verschillend,

van wat me aansprak. 

Het gaat over meer dan willen,

maar wat bij me past. 

Ik kan blijven zoeken,

 steeds weer opnieuw,

naar jou ooghoeken, 

en wat ik erin zie.

Maar dan blijf ik weg,

van mijn eigen verhaal.

Dan keer ik terug

Naar een wereld van moraal.

Ik wil weg van het oordeel,

weg van de schuld.

Ik kan alleen kiezen, 

naar wat mij goeddunkt. 

En los van hoe jij ziet,

maak ik een keus,

Vanuit mijn geschiedenis, 

Oprecht, maar poreus. 

Vertrouw in mezelf, 

vanuit mijn eigen zijn,

ben ik geworden, 

en val ik uit de schijn.