verborgen
24-01-2024
Het spreken stokt
En daar verschijnt
Iets van essentie
Een waar zijn
Iets van jezelf
Het meest intiem
Dat nooit het woord neemt
Of zelden wordt gezien
Het is er plots,
En brengt je van die wijs
Dat is wanneer als je luistert
Er iets verschijnt
Het meest intieme
Krijgt daar een plaats
Het lijkt een falen,
Maar niets is minder waar
Daar verschijnt een waarheid
Die je beneemt
Die je niet wil weten
En je soms vergeet
Wat wordt vergeten
Dringt zich op
Steeds ongezien
Het lijkt op het noodlot
Het is echter iets
Dat zich een baan vormt
Dat zich toont
Vol geduld afwacht
En zich dan opgooit.